Σειρά Ονειροκριτική και Μαντεία

Περιγραφή

Από την αρχαιότητα είναι γνωστή η επιθυμία του ανθρώπου να γνωρίσει το μέλλον, εκφράζοντας ταυτόχρονα μία εσωτερική του ανάγκη να προσεγγίσει την αιωνιότητα, σπάζοντας το φράγμα του χρόνου.

Η επιθυμία αυτή ήταν συνυφασμένη με την καθημερινότητα των αρχαίων Ελλήνων και αυτό το διαπιστώνουμε από τα πολυάριθμα μαντεία που εμφανίστηκαν κατά την αρχαιότητα στον ελληνικό χώρο, καθώς και από ιστορίες που καταμαρτυρούν την εμπιστοσύνη των ανθρώπων εκείνης της εποχής στους χρησμούς και τις προφητείες.

Οι αρχαίοι Έλληνες στηρίζονταν στην διαφόρων μορφών μαντεία, προκειμένου να ζητήσουν συμβουλές για τα δημόσια πράγματα και για ιδιωτικές τους υποθέσεις.

Η προφητεία και η μαντική τέχνη εμφανίζονται να είναι στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους. Σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες, η μαντική ήταν η επιστήμη των οιωνών (συχνά αναφέρεται αυτή η όψη της μαντικής τέχνης ως οιωνοσκοπία) και εφαρμοζόταν με ποικίλους τρόπους, όπως για παράδειγμα η ερμηνεία του πετάγματος των πουλιών.

Η ερμηνεία των ονείρων είχε επίσης μια σημαντική θέση στην προσπάθεια για την πρόβλεψη του μέλλοντος, με τον Αρτεμίδωρο να εκφράζεται συχνά ως προπομπός της ψυχανάλυσης, ενώ και η αστρολογία θεωρούνταν επιστημονική προσπάθεια πρόβλεψης των μελλούμενων.

Η σειρά «Ονειροκριτική και μαντεία», στην οποία περιλαμβάνονται το αρχαίο κείμενο, νεοελληνική μετάφραση και σχολιασμό, αποτελείται από 9 τόμους που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα σκέψης και πρακτικής πάνω στη μαντική. Πιο συγκεκριμένα περιλαμβάνει:

• Αρτεμίδωρος, Ονειροκριτικά (3 τόμοι)
• Αριστοτέλης, Μικρά Φυσικά (Άπαντα 33)
• Κλαύδιος Πτολεμαίος, Τετράβιβλος  (2 τόμοι)
• Πρόκλος, Παράφρασις  εις  την  του  Πτολεμαίου  Τετράβιβλον (Άπαντα 38), Εις την του Πτολεμαίου Τετράβιβλον εξήγησις (Άπαντα 41)
• Φίλων, Περί του θεοπέμπτους είναι τους ονείρους (Άπαντα 9)