Λόγοι 11-13: Τρωικός υπέρ του Ίλιον μη αλώναι, Ολυμπικός ή Περί της πρώτης του θεού εννοίας, Εν Αθήναις περί φυγής

Περιγραφή

Στον 3ο τόμο περιλαμβάνονται οι σημαντικότατοι λόγοι του Δίωνα που έχουν τον τίτλο Τρωικός και Ολυμπικός. Στον πρώτο από αυτούς ο Δίων α­σκεί σφο­δρή κρι­τι­κή στον Ό­μη­ρο και υ­πο­στη­ρί­ζει ό­τι δια­στρε­βλώ­νει τα γε­γο­νό­τα του Τρωικού Πολέμου στην προ­σπά­θειά του να γίνει α­ρε­στός στους βα­σι­λείς των Α­χαιών. Σύμ­φω­να με την πραγ­μα­τι­κή εκ­δο­χή των γε­γο­νό­των, την ο­ποί­α υ­πο­στη­ρί­ζει ό­τι πλη­ρο­φο­ρή­θη­κε α­πό κά­ποιον Αι­γύπτιο ιε­ρέ­α, ο Πά­ρης δεν έ­κλε­ψε την Ε­λέ­νη, αλ­λά την πή­ρε νό­μι­μα α­πό τους γονείς και τους α­δερ­φούς της, ως ι­σχυ­ρός βα­σι­λιάς της Α­σί­ας. Προ­σβε­βλη­μέ­νοι οι υ­πό­λοι­ποι Έλ­λη­νες μνη­στή­ρες, ξε­κί­νη­σαν τον πό­λε­μο ε­να­ντί­ον της Τροί­ας, στον ο­ποί­ο νι­κη­τές α­να­δεί­χτη­καν ό­χι οι Α­χαιοί αλ­λά οι Τρώ­ες. Στον Ολυμπικό ο Δί­ων προ­βλη­μα­τί­ζε­ται πά­νω στην έμφυτη έννοια του θείου, η οποία ενυπάρχει στους ανθρώπους, και πάνω στα ό­ρια και τις δυ­να­τό­τη­τες της πλα­στι­κής τέ­χνης, την οποία συγκρίνει με την ποί­η­ση. Το α­πο­τέ­λε­σμα εί­ναι έ­νας μο­να­δι­κός και ά­κρως ενδια­φέ­ρων λό­γος για την έν­νοια του θεί­ου και για τις δυ­να­τό­τη­τες των διαφό­ρων μορ­φών της τέ­χνης.