Λόγοι 2-10: Προς τους βαρύν αυτόν καλέσαντας, Προς τους νέους περί του λόγου, Περί του μη ληρείν, Άρτεμις, Περί απληστίας, Ότι το πλουτείν αδίκως του πένεσθαι αθλιώτερον, Περί πενίας, Εις τας Καλάνδας, Περί του πλέθρου
Original price was: 18,80 €.15,04 €Current price is: 15,04 €.
- Description
- Συγγραφέας
Description
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΒΑΡΥΝ ΑΥΤΟΝ ΚΑΛΕΣΑΝΤΑΣ: Αυτοβιογραφικός λόγος στον οποίο ο Λιβάνιος αναφέρει σημαντικά γεγονότα από τη ζωή του σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσει τη συμπεριφορά του σε ορισμένα ζητήματα, συμπεριφορά που είχε προκαλέσει την αποδοκιμασία κάποιων συμπολιτών του. ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ: Ο Λιβάνιος απευθύνεται στους φοιτητές του και δικαιολογεί την απόφασή του να μην πραγματοποιήσει την καθιερωμένη ρητορική επίδειξη στο τέλος της σχολικής χρονιάς, λόγω της ανάρμοστης συμπεριφοράς των φοιτητών του. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΗ ΛΗΡΕΙΝ: Ο Λιβάνιος αντικρούει τις κατηγορίες κάποιου Ευτρόπιου ότι είχε παραφρονήσει λόγω της προχωρημένης του ηλικίας. ΑΡΤΕΜΙΣ: Υμνητικός λόγος της θεάς Άρτεμης, την οποία ο Λιβάνιος θεωρούσε προστάτιδά του. ΠΕΡΙ ΑΠΛΗΣΤΙΑΣ – ΟΤΙ ΤΟ ΠΛΟΥΤΕΙΝ ΑΔΙΚΩΣ ΤΟΥ ΠΕΝΕΣΘΑΙ ΑΘΛΙΩΤΕΡΟΝ – ΠΕΡΙ ΠΕΝΙΑΣ: Τρεις ηθικοί λόγοι με θέμα τον πλούτο, την απληστία, τη φτώχεια και το γεγονός ότι είναι προτιμότερη η πενία από τον πλούτο με άδικα μέσα. ΕΙΣ ΤΑΣ ΚΑΛΑΝΔΑΣ: Λόγος σχετικός με την ρωμαϊκή ειδωλολατρική εορτή των Καλανδών ή Καλενδών και την επίδρασή της στην ψυχολογία όσων την εορτάζουν. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΛΕΘΡΟΥ: Κριτική ενός σχεδίου που σκεφτόταν να εφαρμόσει ο Πρόκλος, διοικητής της περιοχής, σε σχέση με το στάδιο που ονομαζόταν Πλέθρον, στο οποίο τελούνταν οι Ολυμπιακοί αγώνες στην Αντιόχεια.
Λιβάνιος
Ρήτορας και Σοφιστής, 4ος αι. μ.Χ.
Ο ρήτορας Λιβάνιος γεννήθηκε το 314 μ.Χ. στην Αντιόχεια της Συρίας, όπου ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με την αρχαία ελληνική γραμματεία κοντά στους σοφιστές της πόλης Ζηνόβιο και Ουλπιανό. Το 336 πήγε για σπουδές στην Αθήνα και το 340 εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου παρέμεινε για τρία μόνο χρόνια. Μεταξύ 343-348 δίδαξε στη Νικομήδεια και κατόπιν επέστρεψε και πάλι στην Κωνσταντινούπολη. Το 353 εγκαταστάθηκε οριστικά στη γενέτειρά του, την Αντιόχεια, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του διδάσκοντας ως επίσημος σοφιστής της πόλης.