Αριστοτέλης

Φιλόσοφος, 4ος αι. π.Χ.

Ο Αριστοτέλης, γιος του ιατρού Νικόμαχου, γεννήθηκε στα Στάγειρα το 384 π.Χ. Σε ηλικία δεκαεπτά ετών πήγε στην Αθήνα για να φοιτήσει ως μαθητής του Πλάτωνα στην Πλατωνική Ακαδημία. Παρέμεινε εκεί είκοσι χρόνια, από το 367 έως το 348 π.Χ., οπότε πέθανε ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης εγκατέλειψε την Αθήνα για να εγκατασταθεί στην Άσσο, στις μικρασιατικές ακτές, όπου συνέχισε να διδάσκει. Το 342 π.Χ. ανέλαβε τη διαπαιδαγώγηση του βασιλόπαιδα Αλέξανδρου, με βασικό παιδευτικό εργαλείο τα ομηρικά έπη. Το 335 π.Χ. ο Αριστοτέλης επέστρεψε στην Αθήνα και ίδρυσε τη δική του φιλοσοφική σχολή, την περίφημη Περιπατητική Σχολή. Πιστεύεται πως ο Αριστοτέλης έγραψε τα περισσότερα έργα του στη διάρκεια της παραμονής του στην Αθήνα, από το 335 ως το 323 π.Χ. Τα πιο σημαντικά έργα του είναι τα Φυσικά, Μετά τα Φυσικά, Όργανον, Ηθικά Νικομάχεια, Πολιτικά, Περί Ψυχής, Περί Ποιητικής, και άλλα. Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου του Μέγα, στην Αθήνα το αντιμακεδονικό αίσθημα αναζωπυρώθηκε. Ο Αριστοτέλης αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πόλη και να βρει καταφύγιο στην Χαλκίδα, στην Εύβοια, όπου και απεβίωσε λίγους μήνες αργότερα. Πνεύμα καθολικό, ο Αριστοτέλης δημιούργησε μεγάλο σε έκταση και αξία φιλοσοφικό και επιστημονικό έργο. Ασχολήθηκε με μια πληθώρα αντικειμένων, μεταξύ των οποίων φυσική, βιολογία, ζωολογία, μετεωρολογία, γεωλογία, λογική, μεταφυσική, ηθική, αισθητική, ποίηση και θέατρο, ρητορική, πολιτική. Ο Αριστοτέλης είναι ο θεμελιωτής της λογικής. Η σκέψη του πάνω στον τρόπο που πρέπει να τίθενται τα επιστημονικά ερωτήματα και στη συνέχεια να διερευνώνται επηρέασε βαθιά τη δυτική επιστημονική σκέψη. Η επίδραση του έργου του στη διαμόρφωση της παγκόσμιας σκέψης ήταν για αιώνες, και παραμένει, ισχυρή.