Εις τον Πλάτωνος Παρμενίδην Ε΄-ΣΤ΄

Φιλόσοφος, 5oς αι. μ.Χ.

Ο Πρόκλος ο Λύκιος (412-485 μ.Χ.) ανήκει στους τελευταίους μεγάλους διανοητές της νεοπλατωνικής φιλοσοφίας και του αρχαιοελληνικού φιλοσοφικού στοχασμού εν γένει. Σπούδασε στην Αλεξάνδρεια φιλοσοφία (ιδιαίτερα το έργο του Αριστοτέλη), μαθηματικά και ρητορική, την οποία και άσκησε για κάποιο διάστημα ως δικηγόρος. Στη συνέχεια υπήρξε μαθητής του Συριανού, τον οποίο διαδέχτηκε ως διευθυντής της Ακαδημίας Πλάτωνος, μέχρι τον θάνατό του. Ο Πρόκλος συνέθεσε σε ένα ενιαίο και πολυσύνθετο σύστημα ολόκληρη την προγενέστερή του νεοπλατωνική φιλοσοφική παράδοση, με επιρροές από στοιχεία πυθαγορικά, αριστοτελικά και στωικά. Επηρέασε σημαντικά την μετέπειτα δυτική φιλοσοφία, με το έργο του να λειτουργεί ως «σύνδεσμος» ανάμεσα στην αρχαία και τη μεσαιωνική σκέψη. Το έργο του αποτελεί βασική πηγή για κάθε μελετητή της νεοπλατωνικής φιλοσοφίας, αλλά και του ίδιου του Πλάτωνα, του οποίου συχνά προτείνει πρωτότυπες και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες ερμηνείες.