Ηλέκτρα

Περιγραφή

Η χρονολογία που ο Σοφοκλής παρουσίασε την Ηλέκτρα δεν είναι γνωστή. Ωστόσο, η γραφή του έργου παρουσιάζει ομοιότητες με αυτήν του Φιλοκτήτη (409 π.Χ.) και του Οιδίποδα επί Κολωνώ (401 π.Χ.), γεγονός που μάλλον οδηγεί στο συμπέρασμα πως πρόκειται για ένα από τα έργα της ωριμότητας του ποιητή. 

Το έργο εμπνέεται από το δράμα των Ατρειδών και το τραγικό τέλος του Αγαμέμνονα, μια θεματική του Επικού Κύκλου ιδιαίτερα αγαπητή στους τραγωδούς, καθώς με αυτήν ασχολήθηκαν επίσης ο Αισχύλος και ο Ευριπίδης.

Η εκδοχή του Σοφοκλή εστιάζει στα ακραία συναισθήματα της Ηλέκτρας, ρόλος ο οποίος θεωρείται ακόμη ως σήμερα κορυφαίος και με ιδιαίτερα επιβλητική παρουσία στη σκηνή.

ΠΛΟΚΗ

Ο Ορέστης επιστρέφει κρυφά στις Μυκήνες με σκοπό να εκδικηθεί τη δολοφονία του πατέρα του από τη μητέρα του Κλυταιμνήστρα και τον εραστή της Αίγισθο.

Ταυτόχρονα, η αδελφή του Ηλέκτρα ζει βυθισμένη στο πένθος και με την βαθιά επιθυμία να εκδικηθεί τους φονιάδες. Όταν ο Ορέστης επιστρέφει χωρίς να αποκαλύψει την πραγματική του ταυτότητα, τα δυο αδέλφια αναγνωρίζονται, θέτοντας σε κίνδυνο τα σχέδια του Ορέστη. Εκδικούμενος τον φόνο του Αγαμέμνονα με τη βοήθεια της αδελφής του, ο Ορέστης σκοτώνει την Κλυταιμνήστρα, αποκαλύπτεται και οδηγεί τον Αίγισθο στον  θάνατο.
Η Ηλέκτρα δέχεται τον έπαινο του χορού των Μυκηναίων γυναικών.