Δελφικά Παραγγέλματα: 147 φράσεις σοφίας από το Μαντείο των Δελφών
Γονεῖς αἰδοῦ, Σοφοῖς χρῶ, Παιδείας ἀντέχου, Θυμοῦ κράτει, Γῆρας προσδέχου, και άλλα.
Στις Ειδούς του Μαρτίου, δύο άνδρες, ο Λευτέρης και ο Δημήτρης, αφηγούνται ο καθένας την ιστορία τους, μια ιστορία όπου η επαγγελματική και η προσωπική ζωή πλέκονται οδηγώντας σε ένα κομβικό σημείο και για τους δύο.
Το διήγημα του Παπαδήμα δεν έχει κεφάλαια – τα δελφικά παραγγέλματα είναι αυτά που λειτουργούν κατά κάποιον τρόπο σαν τίτλοι γύρω από τους οποίους αναπτύσσεται η σκέψη των δύο πρωταγωνιστών.
Τι είναι τα δελφικά παραγγέλματα
Όλοι γνωρίζουμε το απόφθεγμα που επικαλούνταν ο Σωκράτης, Γνῶθι σεαυτόν. Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό είναι πως η φράση αυτή δεν ανήκει στον Σωκράτη: επρόκειτο για ένα από τα τρία σημαντικότερα δελφικά παραγγέλματα, μαζί με τα Μηδέν ἄγαν και Ἐγγύα πάρα δ’ ἄτα.
Ως δελφικά παραγγέλματα είναι γνωστά τα 147 αποφθέγματα που βρίσκονταν χαραγμένα στον εξωτερικό τοίχο, περιμετρικά της πύλης, καθώς και στις στήλες του ιερού ναού του Απόλλωνα στο Μαντείο των Δελφών.
Πρόκειται για λιτές φράσεις μόλις λίγων λέξεων, ένα απόσταγμα σοφίας που εκφράζει διαχρονικές αρχές για να διάγει κανείς σε καθημερινή βάση βίο ενάρετο. Αφορούν στην αγάπη, τη φιλία, την εργασία, αλλά και στο χρέος, την ανταμοιβή, ακόμη και στο κουτσομπολιό.
Επειδή σκοπός τους είναι να καθοδηγούν τον άνθρωπο στην καθημερινή του ζωή, ο Παυσανίας τα χαρακτηρίζει ως «ωφελήματα προς τους ανθρώπους» (Ελλάδος Περιήγησις, Φωκικά).
Προέλευση των δελφικών παραγγελμάτων
Σύμφωνα με τη λαϊκή πεποίθηση, τα δελφικά παραγγέλματα είχαν παραδοθεί από τον Απόλλωνα στην Πυθία, είχαν επομένως θεϊκή προέλευση.
Κατά τον Πλάτωνα (Πρωταγόρας), τα δελφικά παραγγέλματα ήταν αφιέρωμα των 7 σοφών στο Μαντείο των Δελφών. Στους επτά σοφούς είθισται να συγκαταλέγονται ο Θαλής ο Μιλήσιος, ο Πιττακός ο Μυτιληναίος, ο Βίας ο Πριηνεύς, ο Σόλων ο Αθηναίος, ο Κλεόβουλος ο Ρόδιος, ο Περίανδρος ο Κορίνθιος και ο Χίλων ο Λακεδαιμόνιος. Την ίδια άποψη για την προέλευση των παραγγελμάτων υιοθετούν ο Διογένης Λαέρτιος και ο Στοβαίος.
Τα δελφικά παραγγέλματα
Σε μια στήλη του πρόναου βρίσκονταν χαραγμένα δύο παραγγέλματα, εκατέρωθεν ενός “Ε” (για τη σημασία του οποίου ο Πλούταρχος έχει γράψει την πραγματεία “Περί του ει του εν Δελφοίς“), τα οποία θεωρούνται ως τα πιο σημαντικά:
- Γνῶθι σεαυτόν, δηλαδή γνώριζε τον εαυτό σου.
- Μηδέν ἄγαν, δηλαδή απόφευγε την υπερβολή.
Γνωρίζουμε ποια ήταν τα παραγγέλματα χάρη στον Στοβαίο (Βιβλίον τρίτον, Κεφάλαιο i) ο οποίος τα κατέγραψε και τα μετέφερε ως “των επτά σοφών υποθήκη“. Τα δελφικά παραγγέλματα είναι τα εξής:
Αρ. | Αρχαία ελληνικά | Απόδοση στα νέα ελληνικά |
001. | Ἕπου θεῷ | Ακολούθησε τον θεό |
002. | Νόμῳ πείθου | Πειθάρχησε στον νομο |
003. | Θεούς σέβου | Σεβάσου τους θεούς |
004. | Γονεῖς αἰδοῦ | Σεβάσου τους γονείς σου |
005. | Ἡττῶ ὑπέρ δικαίου | Να δεχτείς να ηττηθείς από το δίκαιο |
006. | Γνῶθι μαθών | Αφού λάβεις γνώση, μάθε |
007. | Ἀκούσας νόει | Αφού ακούσεις, κατανόησε |
008. | Σαυτόν ἴσθι | Να είσαι ο εαυτός σου |
009. | Γαμεῖν μέλλε | Σχεδίαζε να παντρευτείς |
010. | Καιρόν γνῶθι | Μάθε το σωστό χρόνο για την ευκαιρία σου |
011. | Φρόνει θνητὰ | Σκέψου ως θνητός |
012. | Ξένος ων ἴσθι | Αν είσαι ξένος, να ενεργείς όπως αναμένεται από τους ξένους |
013. | Ἑστίαν τίμα | Τίμα το σπίτι σου |
014. | Άρχε σεαυτοῦ | Έλεγξε τον εαυτό σου |
015. | Φίλοις βοήθει | Βοήθα τους φίλους σου |
016. | Θυμοῦ κράτει | Κράτα το θυμό σου |
017. | Φρόνησιν άσκει | Άσκησε τη φρόνησή σου |
018. | Πρόνοιαν τίμα | Τίμα την προνοητικότητα |
019. | Όρκω μη χρω | Μην χρησιμοποιείς όρκο |
020. | Φιλίαν ἀγάπα | Αγάπα τη φιλία |
021. | Παιδείας ἀντέχου | Να αντέχεις τις δυσκολίες της εκπαίδευσης |
022. | Δόξαν δίωκε | Επιδίωξε τη δόξα |
023. | Σοφίαν ζήλου | Ζήλευε τη σοφία |
024. | Καλόν εὖ λέγε | Να επαινείς το καλό |
025. | Ψέγε μηδένα | Μην ψέγεις κανένα (μην κατηγορείς κανένα) |
026. | Ἐπαίνει ἀρετήν | Επαίνεσε την αρετή |
027. | Πρᾶττε δίκαια | Πράξε δίκαια |
028. | Φίλοις εὐνόει | Ευνόησε τους φίλους σου |
029. | Ἐχθρούς ἀμύνου | Να αμύνεσαι ενάντια στους εχθρούς σου |
030. | Εὐγένειαν ἄσκει | Εξάσκησε την ευγένεια |
031. | Κακίας ἀπέχου | Να απέχεις από την κακία |
032. | Κοινός γίνου | Γίνε κοινωνικός |
033. | Ἴδια φύλαττε | Να διαφυλάττεις όσα σου ανήκουν |
034. | Ἀλλοτρίων ἀπέχου | Να απέχεις από όσα ανήκουν σε άλλους |
035. | Ἄκουε πάντα | Άκουγε τα πάντα |
036. | Εὔφημος ἴσθι | Να έχεις καλή φήμη |
037. | Φίλῳ χαρίζου | Κάνε χάρη στο φίλο σου |
038. | Μηδέν ἄγαν | Μην κάνεις τίποτα σε υπερβολή |
039. | Χρόνου φείδου | Να μην ξοδεύεις το χρόνο σου |
040. | Ὅρα τό μέλλον | Πρόβλεψε το μέλλον |
041. | Ὕβριν μίσει | Να μισείς την ύβρη |
042. | Ἱκέτας αἰδοῦ | Τους ικέτες σεβάσου |
043. | Πᾶσιν ἁρμόζου | Να είσαι βολικός με όλους |
044. | Υἱούς παίδευε | Εκπαίδευε τα παιδιά σου |
045. | Ἔχων χαρίζου | Αν έχεις, χάριζε |
046. | Δόλον φοβοῦ | Να φοβάσαι το δόλο |
047. | Εὐλόγει πάντας | Μίλα καλά για όλους |
048. | Φιλόσοφος γίνου | Γίνε φιλόσοφος |
049. | Ὅσια κρῖνε | Κρίνε όσα είναι όσια |
050. | Γνούς πρᾶττε | Αν γνωρίζεις, πράξε |
051. | Φόνου ἀπέχου | Να απέχεις από φόνους (Μη φονεύεις) |
052. | Εὔχου δυνατά | Να προσεύχεσαι για όσα είναι δυνατά |
053. | Σοφοῖς χρῶ | Συμβουλεύσου τους σοφούς |
054. | Ἦθος δοκίμαζε | Δοκίμαζε το ήθος |
055. | Λαβών ἀπόδος | Αν πάρεις, δώσε |
056. | Ὑφορῶ μηδένα | Μην υποτιμάς κανένα |
057. | Τέχνῃ χρῶ | Χρησιμοποίησε τις ικανότητές σου |
058. | Ὃ μέλλεις, δός | Ότι σχεδιάζεις, κάνε το |
059. | Εὐεργεσίας τίμα | Τίμα την ευεγερσία |
060. | Φθόνει μηδενί | Μη φθονείς κανένα |
061. | Φυλακῇ πρόσεχε | Όταν είσαι σε επιφυλακή, πρόσεχε |
062. | Ἐλπίδα αἴνει | Επαίνεσε την ελπίδα |
063. | Διαβολήν μίσει | Να μισείς τη διαβολή |
064. | Δικαίως κτῶ | Να αποκτάς δίκαια |
065. | Ἀγαθούς τίμα | Τίμα τους αγαθούς (καλούς) |
066. | Κριτήν γνῶθι | Γνώριζε τον κριτή |
067. | Γάμους κράτει | Κράτα (τίμα) τον γάμο σου |
068. | Τύχην νόμιζε | Αναγνώριζε την τύχη |
069. | Ἐγγύην φεῦγε | Απόφευγε τις δεσμεύσεις / υποσχέσεις |
070. | Ἁπλῶς διαλέγου | Μίλα απλά |
071. | Ὁμοίοις χρῶ | Κάνε παρέα μα τους ομοίους σου |
072. | Δαπανῶν ἄρχου | Έλεγχε τις δαπάνες σου |
073. | Κτώμενος ἥδου | Με αυτά που έχεις αποκτήσει, να ευχαριστιέσαι |
074. | Αἰσχύνην σέβου | Να σέβεσαι την ντροπή |
075. | Χάριν ἐκτέλει | Κάνε χάρη |
076. | Εὐτυχίαν εὔχου | Να εύχεσαι ευτυχία |
077. | Τύχην στέργε | Να αγαπάς την τύχη |
078. | Ἀκούων ὅρα | Αφού ακούσεις, δες |
079. | Ἐργάζου κτητά | Δούλεψε για να αποκτήσεις |
080. | Ἔριν μίσει | Να μισείς την έριδα |
081. | Ὄνειδος ἔχθαιρε | Να εχθρεύεσαι το όνειδος, την ντροπή |
082. | Γλῶτταν ἴσχε | Να κρατάς τη γλώσσα σου |
083. | Ὕβριν ἀμύνου | Να αμύνεσαι από τις ύβρεις |
084. | Κρῖνε δίκαια | Κρίνε δίκαια |
085. | Χρῶ χρήμασιν | Χρησιμοποίησε όσα έχεις |
086. | Ἀδωροδόκητος δίκαζε | Δίκαζε χωρίς να δωροδοκηθείς |
087. | Αἰτιῶ παρόντα | Κατάκρινε κάποιον μόνον αν είναι παρών |
088. | Λέγε εἰδώς | Αν ξέρεις, λέγε |
089. | Βίας μή ἔχου | Μην έχεις βία |
090. | Ἀλύπως βίου | Ζήσε χωρίς λύπη |
091. | Ὁμίλει πρᾴως | Να μιλάς με πράο τρόπο |
092. | Πέρας ἐπιτέλει μή ἀποδειλιῶν | Φτάσε στο τέλος χωρίς να δειλιάσεις |
093. | Φιλοφρόνει πᾶσιν | Να φιλοφρονείς όλους |
094. | Υἱοῖς μή καταρῶ | Να μην καταριέσαι τα παιδιά σου |
095. | Πίνων αρμόζες | Όταν πίνεις να είσαι συγκρατημένος |
096. | Σεαυτόν εὖ ποίει | Να κάνεις καλό στον εαυτό σου |
097. | Εὐπροσήγορος γίνου | Να είσαι ευγενικός |
098. | Ἀποκρίνου ἐν καιρῷ | Να αποκρίνεσαι (να απαντάς) εγκαίρως |
099. | Πόνει μετ’ εὐκλείας | Προσπάθησε ένδοξα |
100. | Πρᾶττε ἀμετανοήτως | Πράττε έτσι που να μην μετανοείς |
101. | Ἁμαρτάνων μετανόει | Αν αμαρτάνεις, να μετανοείς |
102. | Ὀφθαλμοῦ κράτει | Έλεγξε το τι κοιτά το μάτι σου |
103. | Βουλεύου χρόνῳ | Αποφάσιζε με σύμβουλο τον χρόνο (εγκαίρως) |
104. | Πρᾶττε συντόμως | Πράξε σύντομα |
105. | Φιλίαν φύλαττε | Να διαφυλάττεις την φιλία |
106. | Εὐγνώμων γίνου | Να είσαι ευγνώμων |
107. | Ὁμόνοιαν δίωκε | Επιδίωκε την αρμονία |
108. | Ἄρρητον κρύπτε | Τα μυστικά κρύψε |
109. | Τό κρατοῦν φοβοῦ | Να φοβάσαι τους έχοντες έξουσία |
110. | Τό συμφέρον θηρῶ | Κυνήγα το συμφέρον σου |
111. | Καιρόν προσδέχου | Να αποδέχεσαι το κατάλληλο μέτρο |
112. | Ἔχθρας διάλυε | Διάλυε τις έχθρες |
113. | Γῆρας προσδέχου | Αποδέξου τα γηρατειά |
114. | Ἐπί ῥώμῃ μή καυχῶ | Όταν είσαι δυνατός μην καυχιέσαι |
115. | Εὐφημίαν ἄσκει | Να εξασκείς την καλή φήμη |
116. | Ἀπέχθειαν φεῦγε | Απόφευγε την απέχθεια |
117. | Πλούτει δικαίως | Απόκτησε πλούτη με δίκαιο τρόπο |
118. | Δόξαν μή λεῖπε | Μην εγκαταλείπεις τη δόξα |
119. | Κακίαν μίσει | Να μισείς την κακία |
120. | Κινδύνευε φρονίμως | Κινδύνευε φρονίμως |
121. | Μανθάνων μή κάμνε | Μην κουράζεσαι να μαθαίνεις |
122. | Φειδόμενος μή λεῖπε | Να μην σου λείπει η οικονομία |
123. | Χρησμούς θαύμαζε | Θαύμαζε τους χρησμούς |
124. | Οὕς τρέφεις, ἀγάπα | Αγάπα αυτούς που θρέφεις |
125. | Ἀπόντι μή μάχου | Να μην αντιμάχεσαι τους απόντες |
126. | Πρεσβύτερον αἰδοῦ | Να σέβεσαι τους μεγαλύτερους |
127. | Νεώτερον δίδασκε | Δίδασκε τους νεώτερους |
128. | Πλούτῳ ἀπίστει | Μην εμπιστεύεσαι τον πλούτο |
129. | Σεαυτόν αἰδοῦ | Να σέβεσαι τον εαυτό σου |
130. | Μή ἄρχε ὑβρίζειν | Μην αρχίζεις να γίνεσαι αυθάδης |
131. | Προγόνους στεφάνου | Στεφάνωσε τους προγόνους σου |
132. | Θνῆσκε ὑπέρ πατρίδος | Πέθανε για την πατρίδα σου |
133 | Τῷ βίῳ μή ἄχθου | Μη βαρυγκομάς τη ζωή |
134. | Ἐπί νεκρῷ μή γέλα | Μη γελάς για τους νεκρούς |
135. | Ἀτυχοῦντι συνάχθου | Με όποιον ατύχησε μοιράσου το φορτίο του |
136. | Χαρίζου ἀβλαβῶς | Χάριζε χωρίς να βλάπτεις |
137. | Μὴ ἐπί παντί λυποῦ | Μη λυπάσαι για τα πάντα |
138. | Ἐξ εὐγενῶν γέννα | Να δημιουργείς από καλής προέλευσης στοιχεία |
139. | Ἐπαγγέλλου μηδενί | Μην υπόσχεσαι σε κανέναν |
140. | Φθιμένους μή ἀδίκει | Μην αδικείς τους πεθαμένους |
141. | Εὖ πάσχε ὡς θνητός | Να περνάς καλά σαν θνητός |
142. | Τύχῃ μή πίστευε | Μην πιστεύεις στην τύχη |
143. | Παῖς ὤν κόσμιος ἴσθι | Ως παιδί να είσαι ευγενικός |
144. | Ἡβῶν ἐγκρατής | Ως νέος, να είσαι εγκρατής |
145. | Μέσος δίκαιος | Ως μεσήλικας να είσαι δίκαιος |
146. | Πρεσβύτης εὔλογος | Ως μεγάλος να δίνεις σωστές συμβουλές |
147. | Τελευτῶν ἄλυπος | Όταν πεθαίνεις, να μη λυπηθείς |